يه آينه يه آسمون يه دريا

براي ما وسعت آسمون بود

روزنه ي روشن كهكشون بود

 

نگاش پر از جاذبه ي ستاره

لحن صداش رسا و مهربون بود

 

باغ دلش هيچ گلي رو كم نداشت

عاشق لاله هاي واژگون بود

 

با تپش پنجره نسبتي داشت

رايحه ي نسيم بي نشون بود

 

كرخه ي توفنده ي پُر نلاطم

هيبت پُرشكوه بيستون بود

 

يه باغ پُر درخت سايه گستر

يه سرپناه  يه سقف و سايبون بود

 

يه آينه  يه آسمون  يه دريا

زمزمه ي بهار بي خزون بود