دالکه هی هام وِ یادت (غزل لُري)
تا هیسم هی هام وِ یادش ، وِ که رَش دِ رَمو دیره
دارِ سوزَ کونساره دالکه ، کس جاشه نیره
ای دلِهْي بَسوزُ دل سی هرکه ناره دل وِ داغش
هرکه ناره جا وِ دامونه سیلش روه بمیره
شوْخیاله خَوْمونَه او لاوه لاوه کِردِنیاکِش
قافلِهْي خَو رَت وریسی ، شو گِرتْمو رَمو دیره
نیْلِیمِش تنیا بمونه ، نیْلِیمِش تنیانِشی با
نَکِنَه یه شو غمه دیریمونَه وِ دامو بیره
پا وِ پا ، ذره وِ ذره واش وریسی واش بَشینی
وختیکه دِ پا نشیسه ، وختیکه نَتونه پیره
کَت وِ کَت اُفتامه تنیا ، کو وِ کو وِرکیسه داغم
دالکه رَتی کجا ، رَتی وِ کُم ، کس جاته نیره
اَر فراموشت بَکِم مه یه روزی ، آو بیا دِ لیزم
بیره سر تا پایِمونم اوره سی ، تیره وِ تیره
ترجمه:
« مادر همیشه به یادتم »
بیت 1: تا هستم به یادشم ؛ به یاد آن کسی که از ما دور افتاده / مادر درخت سبز سایهسار کوهستان است، هیچکس جای او را پُر نمیکند.
بیت 2: ای دل! دلت را بسوزان برای هر آنکسی که در دل به یاد مادر نیست / هرکس که جایی در دامان نگاه مادر ندارد بهتر است بمیرد.
بیت 3: لالایی مادر، از جمله خیالات شیرین وقت خواب ماست / قافلهی خواب کوچ کرد، بلند شوید، شب شده و راه ما دور است.
بیت 4: نگذاریم مادر تنها بماند، نگذاریم تنهانشین شود / مبادا شبی بیاید و او غم دوری ما را به دامن بنشاند.
بیت 5: پابهپا، آرام آرام با او برخیزد و بنشینید / بهخصوص وقتی که زمینگیر شده و ناتوان و پیر است.
بیت 6: آواره و تنها شدهام، کوه به کوه داغم شعلهور شده است / آی مادر! کجا رفتی، به کدام سمت، هیچکس جای خالی تو را پر نخواهد کرد.
بیت 7: اگر روزی بیاید و من تو را فراموش کنم، آواره و در به در بشوم / و سر تا پای مرا ابر فرا بگیرد؛ ابرهایی تیره و تاریک.
غزل لري دالكه در سايت وزين لور:
تمام مطالب وبلاگ متعلق به نویسنده